Zarządzanie dyskiem w systemie Windows 10

Tworzenie, usuwanie, modyfikacja dysków i partycji pod systemem Windows 10
Startowy podział dysku twardego na partycje.

Zmniejszenie wielkości woluminu systemowego.

Wprowadzenie ilości miejsca do zmniejszenia.

Sytuacja po wprowadzeniu zmian.

Tworzenie nowego woluminu prostego.

Określenie rozmiaru.

Przypisanie litery dysku.

Szybkie formatowanie (NTFS).

Sytuacja po utworzeniu dodatkowej partycji.

Utworzenie kolejnej partycji – powstanie dysku logicznego. Na dyskach z tablicą partycji MBR można utworzyć maksymalnie cztery partycje podstawowe, z czego jedna może być partycją rozszerzoną z wieloma partycjami logicznymi.

Utworzenie kolejnego dysku logicznego.

Dodajemy dwa dodatkowe dyski do naszej maszyny wirtualnej bądź wkładamy do komputera.
Inicjujemy dyski twarte. Wybieramy styl partycji (MBR, GPT).

Konwertujemy dyski podstawowe na dysk dynamiczny.

Wybieramy świeżo dodane dysk1 i dysk2.

Dysk dynamiczny: wolumin łączony

Wolumin znajdujący się fizycznie na kilku dyskach, traktowany jako jeden dysk twardy / jedna partycja.

Wybieramy dyski na których ma się on zawierać.

Sytuacja w zarządzaniu dyskami po utworzeniu woluminu łączonego (5GB + 3 GB).

Wygląd woluminu łączonego w eksploratorze (8GB).

Dysk dynamiczny: wolumin rozłożony

Odpowiednik RAID-0. Dane dzielone są na fragmenty i rozmieszczane równomiernie na wszystkich dyskach. Brak zwiększonej odporności na uszkodzenia, zwiększona wydajność.

Tworzenie woluminu rozłożonego.

Wybór dysków.

Zakończenie pracy kreatora.

Sytuacja po utworzeniu woluminu rozłożonego. Fizycznie rozkłada się równomiernie na wszystkie podpięte pod niego dyski – w związku z tym maksymalna zajmowana powierzchnia na danym dysku ograniczona jest wielkością najmniejszego dysku.